Arrogantie

Arrogantie wat is dat nu eigenlijk, het komt in vele vormen voor zowel bij hoog opgeleide mensen als ook bij laag of nauwelijks opgeleide mensen.

Voor ik daar de voorbeelden van laat zien, wil ik eerst even zelf reageren over welke kwestie het eigenlijk gaat.

Mij worden een aantal zaken medegedeeld over mijn manier van bloggen via reacties (strakst meer hierover) Over wat er niet juist is, en voor een deel is dat zeker waar, maar daar is voor mij wel een reden voor zelfs meerdere.
Maar even een heel specifieke ik ben namelijk dyslectisch en nog wat andere zaken die daar mede invloed op hebben. Ik kan daar gelukkig zelf goed mee leven, en zonder mij beschadigt te voelen door wat of wie dan ook.



Nu even de reactie op zich, voor ik deze gaan plaatsen een kleine toelichting.
Zo nieuwsgierig als ik ben, heb ik de pagina`s van deze dames bezocht en mij zo ook een heel klein beetje een beeld kunnen vormen wie ze misschien zijn.
Ik vindt het zondemeer dappere dames en ik heb groot respect voor ze, en ze mogen wat mij betreft alles zeggen wat er op hun hart ligt, dat doe ik zelf ook en dat ga ik zo direct ook doen.

Maar eerst even de reacties

Annet  Hmmm...ik vind het erg generaliserend. Wat hij zegt zit best waarheid in, maar alleen voor een deel van de paardenhouders. Waar ik woon worden de meeste paarden toch in grote weilanden, zelfs gedeeltelijke natuurgebieden gehouden. En rijdt men veel buiten. De vereniging hier heeft maar een handjevol wedstrijdruiters en zelfs die voldoen niet aan de stereotypering die hij beschrijft. Ik zou zeggen: wie de schoen past, trekke hem aan...schrijf het stuk dan zo...en niet alsof het een wet van Meden en Perzen is voor alle paardenhouders. Ook vind ik het erg warrig en van de hak op de tak geschreven. Erg jammer, want ik haakte daardoor bijna af (en op de grote hoeveelheid spelfouten).

Cindy  Ook al heb je iets niet zelf geschreven, dan hoor je nog een juiste spelling en of grammatica te gebruiken. Verder volledig eens met Annet ... Het gebeurt alleen veel te vaak, dat groepen maar over 1 kam gescheerd worden...
Annet Geschoren, Cindy ...hihihi... Even plagen....

Irma  Thijmen bedoelt het vast goed, maar zijn verhaal is warrig en snijdt helaas weinig hout.

Deze drie reacties zijn voor mij voor mij veel beter dan 5 duizend blogberichten en waarom.
Het vat exact samen waar het aan ontbreekt bij deze en andere paardenmensen qua inzicht en zelfreflectie en inlevingsvermogen en gevoel om dagelijks op de juiste manier met paarden om te gaan.(ook met de mensen om hun heen, trouwens daar ga ik zo ook nog iets over zeggen)

Even Irma zie boven wat ze schrijft,
En juist dat warrig zijn is iets wat paarden dagelijks meemaken met hun eigenaren en opleiders en daarom ontstaat er geen optimale relatie met die paarden.

Even Annet  zie boven wat ze schrijft,
Juist Annet dat doen bijna alle mensen bij de opleiding van hun paard generaliseren ze hebben geen zelfreflectie over waar ze nu eigenlijk mee bezig zijn, ieder paard is uniek, net als de mens, helaas daar handelen deze mensen niet of nauwelijks naar.
Wat mensen wel doen is uit onmacht stoppen met de opleiding van het paard (Soms tijdelijk) en of hun frustratie botvieren.

Of zoals Annet beschrijft omdat het in haar visie te generaliserend is. En in mijn geval er te veel spelfouten in zitten. (Even `n beeldspraak heb ik even geluk dat paarden niet kunnen lezen).
Maar wel uw lichaamstaal, uw houding, ze begrijpen dit als geen ander, en wat betreft uw emoties en frustratie dat is ook iets wat paarden direct aanvoelen, en ze reageren daar onmiddellijk op, en als u het goed doet dan zijn ze direct overtuigd van uw goede bedoelingen, Helaas daar mankeert het ook bij veel mensen aan. Meer twijfel dan inzicht en groot ego voor wat betreft het beoordelingsvermogen om zich als professioneel te willen profileren.

Even Cindy zie boven wat ze schrijft,
Als het over de spelling gaat ben ik het met haar eens, maar alles wat ik schrijft is van mij en wat ik denk ook, en ik vindt dat ik het recht heb ook al zitten er nog zoveel fouten in een blog te schrijven. Want ik zou als ik negatief zou denken, kunnen denken dat je alleen maar iets mag schrijven als goed bent in spelling en taal.
Wel Cindy ik vindt eigenlijk als niet weet hoe je een paard moet opleiden dat je dan geen paard mag houden want je bent dan niet alleen een gevaar voor jezelf en je paard maar zeker voor eventuele toeschouwers. 
Maar wees gerust mijn visie is als volgt, mensen kunnen leren en dat ook in praktijk brengen dus paarden houden is voor mij oké als... je bewust bent dat je op een veilige manier met ze aan de slag moet gaan, het inzicht hebben dat je dit alleen met je paard samen kunt leren.

Dus Cindy in neem mijn eerdere woorden in het rood gemarkeerd direct terug.

Cindy er nog iets, je bent ook een beetje een meeloper en daar worden paarden agressief van en sommige mensen ook. Spreek dus altijd voor jezelf en als het toch anders wilt doen, geeft het dan aan als `n quote. 

Nu even dit, dit blog gaat over hoe paarden ons als mensen zien en waarnemen en zo schrijf ik ook dus warrig, dank je Irma voor dat mooie woord. Want paarden ervaren ons bijna dagelijks als warrig.

Ik zou hier nog veel meer over kunnen zeggen maar dat is hier nog de plaats en het moment niet voor.
Wie mij persoonlijk goed kent, weet dat ik nooit iemand bewust zal beschadigen.

Dus zeker deze dames niet, integendeel het zouden FB vrienden kunnen worden maar dat laat ik aan hen over.
Maar ik wil persoonlijk, nog iets te zeggen over deze reacties.

Ik zou zelf de reactie nooit zo brengen, verwoorden.

Even een voorbeeld hoe ik vroeger professioneel met mijn medewerkers samenwerkte.
Ik heb jaren lang leiding gegeven aan grote groepen mensen die altijd als een team moesten werken en meetbare resultaten moesten neerzetten ze deden dat volgens de SMART methode.
U mag zelf even uitzoeken wat dat precies betekend.

Maar dat was op zich nooit echt eenvoudig want het was zo, dat er dagelijks binnen deze teams mensen aan het samenwerken waren, die van nauwelijks tot zeer hoog opgeleide mensen varieerde. En ook bij de relaties waar deze mensen hun werkzaamheden moesten verrichten was dat idem het geval. Van de grondwerker tot de dokter, rechter soms zelfs een minister of een zeer bekende fabrikant of BN enz.
Om in die omgeving te kunnen werken, moet iedereen beschikken over veel inlevingsvermogen en bijpassende inzichten, hoe je als team en opdrachtgever met elkaar en als groep mensen samen constructief moet kunnen communiceren.
Zodat niemand bewust persoonlijk beschadigt wordt of kan worden, en als leidinggevende van zo`n project is dat een unieke prioritaire taak. Want daar staat en valt je bedrijfsimago mee en ook dat van uw persoonlijk leiderschap.

Even terug

Ik zei net, ik zou zelf nooit de reacties zo brengen, hier is mijn antwoord.

Eigenlijk is dat maar een woord vraag jezelf af  ''Waarom'' ??????????????

Iedere gebeurtenis zo klein en/of onbenullig ook heeft `n ''waarom'' een reden dus.
En als je, je daar constant van bewust bent , dan kun je ook altijd met respect reageren naar alles en iedereen. In ons geval naar paarden.

Leiderschap is in mijn visie i dit geval alleen dit simpele woord ''Het Waarom''

Nu even naar de kern van het waarom

Hoe ging ik vroeger en nu nog persoonlijk met mensen om, als leidinggevende ben je dagelijks meestal bezig om conflicten op te losten.

Bij elk probleem en/of vraag,
Vroeg ik altijd, tijd of geen tijd, afspraak of geen afspraak '' naar het WAAROM''
Kun je mij uitleggen waarom je voor deze manier hebt gekozen.( soms niet altijd direct, maar wel direct `n afspraak vastleggen en een locatie .(Maar nooit op het werk of in de directe omgeving)

Het gesprek inhoudelijk

In meeste gevallen openende ik het gesprek over hoe het met ze was, wat ze in hun vrije tijd deden en hoe met hun kinderen familie en vrienden was, lekker gezellig ontspannen babbelen samen iets eten. En in het laatste deel van het gesprek zij ik altijd ik heb vandaag weer iets bijgeleerd. Maar toch heb ik nog een vraag over ons werk, waarom heb je, in deze specifieke situatie voor deze oplossing gekozen en wat waren je overwegingen om het zo te doen.
En als afronding zei ik, ik begrijp het, het is zeker `n goede oplossing. Maar ik twijfel wel of dit het juiste moment was om deze oplossing toe te passen. Wat denk u nu zelf, zou u het weer zo doen. Maar we gaan deze oplossing zeker nog eens toepassen op een ander project daar ben ik zeker van. Zo krijg je betrouwbare actieve medewerkers die zich bewust zijn van hun acties. Die zelfstandig problemen leren oplossen en daar constructief mee om te gaan. Dit spaart de organisatie veel geld en je wordt er persoonlijk rijker door qua ervaring en vriendschap, en dat is het meest belangrijke element in wat je ook doet of denkt. En als u zo inlevend met mensen kunt omgaan dan kunt u dat zeker met succes doen bij u paarden.

En dit patroon van denken en handelen verwachte ik van iedereen en in het bijzonder van onze hoogopgeleide leidinggevende mensen, het was toen de eerste prioriteit om te worden aangenomen.
De juiste diploma`s hebben is mooi maar totaal ondergeschikt, als u niet bewust onbeschadigend met mensen kunt omgaan of je nu  `n professor en/of ingenieur bent.

En veel organisatie maken mijn inziens deze ernstige misser door mensen aan te nemen en op een plaatst neer te zetten waar ze niet geschikt voor zijn simpelweg omdat ze de inhoud van: HET WAAROM niet of nauwelijks begrijpen en of beheersen en of bewust niet willen toepassen, dus weten ze naar mijn menig ook niet precies wat leidinggeven exact in de praktijk inhoud.

PS
Tot zover mijn persoonlijk inzicht hoe arrogantie ontstaat en blijft bestaan.
Dit beschadigen van mensen en paarden in ons geval kunt voorkomen door met respect inzicht geduld en inlevingsvermogen te leren reageren. Door eerst opzoek te gaan naar het waarom voor iets vind of gaat vinden.

In mijn visie kan en is iedereen op zijn minst leider van zichzelf.
Tenminste als hij/zij de kunst verstaat van zelfreflectie.

En dat is waar deze dames met alle respect nog veel te weinig van snappen een troost ze zijn met miljoenen.

Voor nu veel lees plezier, en misschien deze keer echt iets om serieus over na te denken, Thijmen